Het stille verdriet achter ‘Post Covid’

Het stille verdriet wat post long Covid heet.

De groep cliënten die zich meldt bij praktijk Sterre met post long covid klachten groeit enorm.

Mijn begrip voor deze groep mensen groeit hiermee ook.

Het leed wat deze klachten met zich mee brengt, is van ongekende grote. Hoe meer ik in gesprek ga met deze cliënten hoe groter mijn verbazing wordt.

Ik zie oude en ook jonge mensen die niet meer kunnen deelnemen aan “het leven”.

Vaak zijn deze cliënten overvraagd in hun herstelperiode waardoor er meestal nog meer schade is aangericht.

Dit kon men natuurlijk niet weten destijds omdat de kennis ontbrak, maar de impact is van ongekende grootte.

Moeders die door hun klachten geen moeder kunnen zijn, ZZP-ers die hun werk niet meer kunnen doen waardoor het hele gezin ontwricht wordt. Opa’s die niet meer met hun kleinkinderen kunnen spelen, ze niet eens in hun buurt kunnen verdragen.

Geen boek meer kunnen lezen, niet meer kunnen werken, hobby’s moeten opgeven, niet meer kunnen sporten, niet meer samen aan tafel met hun gezin kunnen eten door de veelheid aan prikkels, niet meer kunnen focussen, niet meer kunnen lopen, fietsen en autorijden.  Niets meer kunnen onthouden, somber voelen, uitgeput zijn, klachten ervaren die ze nooit hadden en het ergste van alles: niet gehoord en begrepen worden.

Als je het niet hebt meegemaakt, zoals in veel gevallen, kan je het ook niet echt weten of begrijpen.

Deze groep mensen is vaak al jaren op zoek naar de juiste behandeling om weer beter te worden, zich gelukkiger te voelen, hun leven weer terug te krijgen.

Ze worden vaak van de ene hulpverlener naar de andere gestuurd terwijl ze zich ondertussen aansluiten bij lotgenoot groepen en het traject naar arbeidsongeschiktheid wordt opgestart.

Mijn mond viel open van verbazing toen een client mij vertelde dat er tijdens een lotgenoten bijeenkomst iemand aanschoof van een instantie die belerend zei dat patiënten met post covid klachten maar moesten gaan kijken wat ze nog wèl konden. Alsof ze een groep kleuters de lessen van het leven wel even gingen voorschotelen.

Als er dan tegen een directeur van een bedrijf wordt gezegd dat hij, nu hij niet meer in staat is te werken, altijd nog bonsai boompjes kan gaan snoeien, is de grens mijns inziens toch echt bereikt als we het hebben over het gebrek aan inlevingsvermogen en het bieden van een luisterend oor.

Ik ben enorm dankbaar dat er inmiddels een grote groep cliënten met post covid klachten de weg naar onze praktijk heeft gevonden en door de neurofeedbacksessies weer wat stabieler in het leven komt te staan, beter in hun energie komt en vaak zelfs hun werk, gezinsleven en sociale leven gedoseerd weer op kan pakken, weer regie over hun leven krijgt.

Ik ben dankbaar dat ik naar ze mag luisteren en van ze mag leren.

Ik dank mijn cliënten dan ook voor het in mij gestelde vertrouwen en bewonder ze om hun kracht en doorzettingsvermogen om hun leven weer stukje voor stukje terug te mogen krijgen.

Karen

Praktijk Sterre