Elektrostimulatie bij pijn bij NAH
Op een zaterdagavond in november was Loïs, onze dochter met NAH, bij opa en oma. Wij werden gebeld, want Loïs bleef maar huilen en ze kregen haar niet stil. Ook leek ze erg veel pijn te hebben. Wij haar opgehaald, maar ook thuis bleef ze huilen. Ze had erg veel pijn aan haar heup. Van alles geprobeerd om de heup te ontlasten en zo te proberen de pijn te verminderen, maar niets hielp en ze bleef alleen maar heel hard huilen. Ten einde raad hebben we haar in de auto meegenomen naar de SEH. Daar aangekomen werden we vrij snel naar een kamertje gebracht waar Loïs door verschillende medici werd gezien. Uiteindelijk werden we met pijnstilling naar huis gestuurd. Door de enorme pijn bleef Loïs erg gespannen in haar benen. Hierdoor werd het steeds moeilijker om haar te verschonen. In het ziekenhuis kwamen we echter niet verder dan pijnbestrijding. De pijn werd in de loop van de week minder, maar inmiddels hield ze haar benen gekruist over elkaar en deed het haar pijn wanneer we dit uit elkaar probeerden te halen voor de verschoning. Dit had weer het gevolg dat ze steeds meer gespannen werd bij een verschoning, omdat ze wist dat het pijn ging doen. Je komt dan in een vicieuze cirkel terecht, die doorbroken moet worden. Maar hoe en door wie???
Loïs krijgt al jaren therapie van Inge en zij kwam met het voorstel om elektrostimulatie in te zetten. Elektrostimulatie is een manier om via elektrische prikkels door de huid heen, zenuw- en/of spiervezels te stimuleren, waardoor spieren geactiveerd kunnen worden. Bij Loïs werden de elektroden zo geplaatst dat de spieren aan de buitenkant van haar bovenbenen en billen gestimuleerd werden. Dit had een positief effect. Al na een paar behandelingen lukte het weer om haar benen een stukje uit elkaar te krijgen. En inmiddels kunnen we haar weer zonder pijn verschonen! Loïs ervaart de elektrostimulatie als prettig en ligt er dan ook altijd erg ontspannen bij.
Wijnand en Annemarie Rijswijk